Een einde maken aan moderne slavernij is met de coronacrisis urgenter dan ooit. Mannen, vrouwen en kinderen die worden uitgebuit, zijn door de impact van de lock-downs nog kwetsbaarder geworden. Nemen wij als kerken en christenen onze verantwoordelijkheid? Voor onze broers en zussen ver weg; de mensen die onze smartphones maakten, onze kledingstukken naaiden en onze tomaten plukten? Ikzelf probeer elke zondag iets in mijn leven te verduurzamen en/of te rechtvaardigen.
Tijdens de Micha Zondag kun je samen met je (kerkelijke) gemeente aan de slag met het thema ‘Delen in vrijheid’. De tekst die dit jaar centraal staat, is:
‘De Geest van de Heer rust op Mij, want Hij heeft Mij gezalfd. Om aan de armen het goede nieuws te brengen heeft Hij Mij gezonden, om aan gevangenen vrijlating bekend te maken en aan blinden herstel van hun zicht, om onderdrukten hun vrijheid te geven, om een genadejaar van de Heer uit te roepen.’ – Lucas 4:18-19
In het kerkenpakket van Micha Nederland wat je op deze zondag (of erna) kunt gebruiken vind je onder meer preekschetsen, liederen, gebeden, werkvormen en kinder- en tienermateriaal. De preekschetsen zijn dit jaar verzorgd door Janneke Burger, Wilkin van de Kamp en majoor Hennie Kremer. Micha Zondag valt op 18 oktober en kan daarnaast op elke zondag gehouden worden.
Thuis aan de slag op of na Micha Zondag? Gerechtigheid = doen. Daarom staan er op deze pagina manieren om persoonlijk, thuis, in je kerk of op je werk aan de slag te gaan met “Delen in vrijheid”. Het opkomen voor gerechtigheid is niet alleen iets voor een Micha Zondag. Zie Micha Zondag meer als de start hiervan
Veel van de onderstaande opties kun je alleen doen, maar we willen je juist ook stimuleren om het samen te doen. Misschien heb je een bijbelkring, een vriendengroep of andere groepen waarin je samenkomt. Samen je sterk maken, samen je struggles delen en samen aan de slag gaan. Start bijvoorbeeld een Whatsapp-groep waarin je ervaringen kunt delen.
Over Micha Nederland
Micha Nederland komt op voor gerechtigheid. De organisatie verbindt, inspireert en activeert kerken en organisaties om actief christen te zijn in deze wereld. Dichtbij én ver weg. Met oog voor mens en natuur. Geïnspireerd en gedreven door de profeet Micha:
“Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachtenen nederig de weg te gaan van je God.” (Micha 6:8)
In deze tekst noemt de profeet Micha in één adem trouw zijn, recht doen én leven in gehoorzame en liefdevolle omgang met God. Deze drie elementen horen onlosmakelijk bij elkaar en worden zichtbaar in het leven van Jezus, die ons dit heeft voorgeleefd.
Micha Nederland prikkelt christenen, kerken en organisaties om hun ogen niet te sluiten voor onrecht. Dit doen we door materialen te ontwikkelen waar je in de kerk, op je (bijbel)kring en thuis mee aan de slag kan. We bieden mensen handvatten om een duurzame en rechtvaardige levensstijl te ontwikkelen. Dit hebben we verwoord in het Micha Manifest.
Over Geloven in Moerwijk Het mag zo onderhand bekend zijn dat ik als moderne monnik betrokken bij Geloven in Moerwijk. Een jonge huis-tuin-keuken-kerk in de politiek meest verwaarloosde wijk van Nederland.
Wij proberen als geloofsgemeenschap in Moerwijk zo rechtvaardig mogelijk te handelen en licht in de duisternis te brengen . In Den Haag Zuidwest wonen veel vluchtelingen en ongedocumenteerden, zoals onze Omid Heydari, die hier naartoe zijn gekomen in de hoop hier een beter bestaan op te kunnen bouwen.
Wij zien dagelijks de gevolgen van de keuzes die wij hier in het Westen maken. Het thema van deze Micha Zondag spreekt mij persoonlijk en ons als kerk zeker aan.
Voor ons is delen in vrijheid ook delen in (onze) overvloed. Dat doen we nu onder andere dmv onze Coronahulp Actie en met de Voedselbank(en) in Moerwijk
Mocht u zich uitgedaagd door Micha 6:8 iets van uw overvloed willen delen overweeg dan een donatie
Een einde maken aan moderne slavernij is met de coronacrisis urgenter dan ooit. Mannen, vrouwen en kinderen die worden uitgebuit, zijn door de impact van de lockdowns nog kwetsbaarder geworden. Nemen wij als kerken en christenen onze verantwoordelijkheid? Voor onze broers en zussen ver weg; de mensen die onze smartphones maakten en onze tomaten plukken?
Tijdens de Micha Zondag kun je samen met je gemeente aan de slag met het thema ‘Delen in vrijheid’. De tekst die dit jaar centraal staat, is:
‘De Geest van de Heer rust op Mij, want Hij heeft Mij gezalfd. Om aan de armen het goede nieuws te brengen heeft Hij Mij gezonden, om aan gevangenen vrijlating bekend te maken en aan blinden herstel van hun zicht, om onderdrukten hun vrijheid te geven, om een genadejaar van de Heer uit te roepen.’
Lucas 4:18-19
In het kerkenpakket van Micha Nederland wat je op deze zondag (of erna) kunt gebruiken vind je onder meer preekschetsen, liederen, gebeden, werkvormen en kinder- en tienermateriaal. De preekschetsen zijn dit jaar verzorgd door Janneke Burger, Wilkin van de Kamp en majoor Hennie Kremer. Micha Zondag valt op 18 oktober en kan daarnaast op elke zondag gehouden worden.
Thuis aan de slag op of na Micha Zondag? Gerechtigheid = doen. Daarom staan er op deze pagina manieren om persoonlijk, thuis, in je kerk of op je werk aan de slag te gaan met “Delen in vrijheid”. Het opkomen voor gerechtigheid is niet alleen iets voor een Micha Zondag. Zie Micha Zondag meer als de start hiervan
Veel van de onderstaande opties kun je alleen doen, maar we willen je juist ook stimuleren om het samen te doen. Misschien heb je een bijbelkring, een vriendengroep of andere groepen waarin je samenkomt. Samen je sterk maken, samen je struggles delen en samen aan de slag gaan. Start bijvoorbeeld een Whatsappgroep waarin je ervaringen kunt delen.
Over Micha Nederland
Micha Nederland komt op voor gerechtigheid. De organisatie verbindt, inspireert en activeert kerken en organisaties om actief christen te zijn in deze wereld. Dichtbij én ver weg. Met oog voor mens en natuur. Geïnspireerd en gedreven door de profeet Micha:
“Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachtenen nederig de weg te gaan van je God.” (Micha 6:8)
In deze tekst noemt de profeet Micha in één adem trouw zijn, recht doen én leven in gehoorzame en liefdevolle omgang met God. Deze drie elementen horen onlosmakelijk bij elkaar en worden zichtbaar in het leven van Jezus, die ons dit heeft voorgeleefd.
Micha Nederland prikkelt christenen, kerken en organisaties om hun ogen niet te sluiten voor onrecht. Dit doen we door materialen te ontwikkelen waar je in de kerk, op je (bijbel)kring en thuis mee aan de slag kan. We bieden mensen handvatten om een duurzame en rechtvaardige levensstijl te ontwikkelen. Dit hebben we verwoord in het Micha Manifest.
Daarom organiseren we de Micha Zondag en nog veel meer. Kijk op de website voor meer inspiratie
Over Geloven in Moerwijk
Wij proberen als geloofsgemeenschap en als kerk in Moerwijk zo rechtvaardig mogelijk te handelen. In Den Haag Zuidwest wonen veel vluchtelingen en ongedocumenteerden die hier naartoe zijn gekomen in de hoop hier een beter bestaan op te kunnen bouwen.
Wij zien dagelijks de gevolgen van de keuzes die wij hier in het Westen maken. Het thema van deze Micha Zondag spreekt ons zeker aan.
Voor ons is delen in vrijheid ook delen in (onze) overvloed. Dat doen we nu onder andere dmv onze Coronahulp Actie en met de Voedselbank(en) in Moerwijk
Mocht u zich uitgedaagd door Micha 6:8 iets van uw overvloed willen delen overweeg dan een donatie
De Volkskrant schreef al eerder een goed artikel over de uitdagingen waar wijken als Moerwijk voor staan. Vandaag een goed inhoudelijk artikel in Trouw
——- In de grote stad lukt het mensen moeilijker om te ontsnappen aan een laag inkomen dan op het platteland. Ze zitten in een negatieve spiraal waar ze steeds lastiger uit komen.
Dirk Waterval 8 oktober 2020, 15:22
Het is voor mensen met een laag inkomen steeds moeilijker geworden om op te klimmen in de inkomensschaal. Meer dan begin deze eeuw geleden geldt dat ‘een dubbeltje nooit een kwartje wordt’. Dat blijkt uit een grootschalige studie die SEO Economisch Onderzoek donderdag publiceerde in vakblad ESB. Dit ‘moeras-effect’, van kleinverdieners die vastzitten in hun inkomenssituatie, is heviger in de grote stad dan in kleine gemeenten.
Een onderzoeksteam van vier economen trok die conclusies door de inkomens van zo’n 20.000 mensen vijftien jaar nauwkeurig te volgen, tussen 2003 en 2017. Het gaat om alle Nederlanders tussen de 30 en 49 jaar die in 2003 tot de 30 procent minstverdienende inwoners behoorden: bijstandsgerechtigden, parttimers en mensen op het minimumloon. De leeftijden zijn zo gekozen dat er in de onderzoeksperiode zo min mogelijk harde inkomensovergangen plaatsvonden, zoals die van studie naar werk, of van werk naar pensionering.
Lage-inkomensmoeras
Voor al die mensen daalde in de jaren de kans om aan hun situatie te ontsnappen. Blijven hangen in een laag inkomen kan met twee dingen te maken hebben. Het meest duidelijk zijn iemands achtergrondkenmerken: opleidingsniveau, geslacht, leeftijd en afkomst.
De andere factor is ‘staatafhankelijkheid’. Dat laatste is dus alles wat níet met achtergrondkenmerken te maken heeft. “Noem het een negatieve spiraal waar mensen in komen”, zegt hoofdonderzoeker Bas ter Weel. Bijvoorbeeld doordat hun sociale netwerk steeds kleiner wordt, hun motivatie verder daalt of doordat ze hun vaardigheden langzamerhand kwijtraken. Juist die negatieve spiraal is, meer dan de achtergrondkenmerken, verantwoordelijk voor de gestegen kans om niet uit het lage-inkomensmoeras te klimmen.
Dat speelde vooral in de periode na de vorige crisis, blijkt uit de data. Waarom juist ná de crisis? Ter Weel: “Onze gegevens van tienduizenden mensen laten alleen zien dat dit zo is, ze bieden er geen verklaring voor. Het kan goed zijn dat er na de crisis weer meer kansen waren om hogerop te komen, maar dat die extra kansen in de samenleving de verschillen juist vergrootten. Dat de ene groep mensen ze makkelijker grijpt dan de andere, die dus extra achterblijft.” Voor verklaringen is nader onderzoek nodig, benadrukt Ter Weel.
Daklozenopvang
De negatieve spiraal waar lage inkomens in zitten, speelt meer in de grote steden dan op het platteland. Het wonen in een stad verhoogt de kans om jaar-op-jaar niet aan laag inkomen te ontsnappen met zo’n vier procentpunt. Als mogelijke verklaring geven de onderzoekers dat de stad meer hulp en faciliteiten biedt aan mensen aan de onderkant van de samenleving, zoals daklozenopvang en geestelijke gezondheidszorg. Daardoor trekken mensen die hier gebruik van maken misschien vaker naar de stad dan naar een kleine gemeente.
Het heersende beeld ziet er heel anders uit: dat de stad steeds meer de plek is van hoogopgeleide grootverdieners, die überhaupt het geld hebben om er een huis te kopen. En aldaar beginnen ze aan hun studie en carrière, zo beschreef het Planbureau voor de Leefomgeving enkele jaren terug nog. Om vervolgens dus steeds meer te verdienen. De lonen liggen in de steden dan ook veel hoger, was één van de conclusies van het planbureau.
Dat laatste lijkt tegenstrijdig met de uitkomsten van Ter Weels onderzoek, maar dat is niet zo. Inderdaad, buiten de Randstad is het percentage laagverdieners hoger. Maar eraan ontsnappen gaat moeilijker in de stad. Volgens de onderzoekers nuanceert hun studie dan ook het beeld dat de grote steden qua inkomen steeds verder wegdrijven van het platteland.
Coronahulp actie voor oa de Voedselbank Moerwijk Moerwijk is niet alleen de armste wijk maar ook de meest ongezonde wijk van Nederland.
Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat corona een wijk als de onze extra hard treft. Er wonen veel mensen die afhankelijk zijn van de Voedselbank, leven van weekgeld of gewoon moeite hebben de eindjes aan elkaar knopen. Voor hun wordt het de komende tijd met alle Corona maatregelen extra moeilijk. Daarom zijn Geloven in Moerwijk, de diaconie van de Marcuskerk (PG de Drieklank) , de Cypreskerk , de Moerwijk Coöperatie en de Pit van Moerwijk de Coronahulp actie gestart.
Zo verstrekken we oa via de Voedselbank in Moerwijk wekelijks 300 voedselpakketten en of maaltijden aan mensen die niet genoeg geld hebben om iedere dag een volledige maaltijd op tafel te zetten.
Via onderstaande link kun je geld doneren aan Geloven in Moerwijk, het komt op een speciale rekening te staan voor Coronahulp. In eerste instantie zullen we dit geld gebruiken om de pakketten van de Voedselbank aan te vullen zodat niemand tekort hoeft te komen.
Geef via iDeal
U kunt doneren via iDeal door deze link te volgens.
Geef via uw eigen bankprogramma
Doneren kan natuurlijk ook door uw gift via uw eigen bank over te maken naar NL 18 BUNQ 203 572 02 14 tnv onze (steun)stichting Pionieren in Moerwijk onder vermelding van ‘Donatie Coronahulp Moerwijk’
Het geld komt op een speciale rekening van onze Steunstichting Pionieren in Moerwijk en zal gebruikt worden voor de Voedselhulp in Moerwijk. Stichting Pionieren in Moerwijk geeft een ANBI status en giften zijn daarom aftrekbaar.
Geeft u liever praktisch? Handzeep, handgel, houdbare levensmiddelen zijn ook van harte welkom.
Heb je vragen of juist een aanbieding? Neem dan contact op met: Bettelies: Bel, sms of Whatsapp 06 24 86 16 71 of stuur een mail naar pastor@geloveninmoerwijk.nl
Neo : Bel, sms of Whatsapp 06 34 196 796 of stuur een mail naar neo@moerwijkcooperatie.nl
Henny : Bel, sms of Whatsapp 06 43 18 49 86 of stuur een mail naar hennyvandermost@gmail.com
Het vliegtuig van actiegroep We Gaan Ze Halen vloog zonder vluchtelingen terug naar Nederland. Was hun actie eigenlijk wel effectief, of uiteindelijk toch zinloos?
Door Bas Roetman7 oktober 2020, 14:36
Ze waren woensdag nog op Lesbos om met vluchtelingen en vluchtelingenorganisaties te praten, maar donderdag gaan ook de actievoerders van We Gaan Ze Halen terug naar huis. De terugreis gaat met een ander vliegtuig dan ze hadden gehoopt: het doel om 189 vluchtelingen vanaf Lesbos met een door crowdfunding gefinancierd vliegtuig mee te nemen naar Nederland, werd niet bereikt. Onder de streep is er niets veranderd, en de 50.000 euro die het vliegtuig kostte ging in rook op. Is een actie als deze eigenlijk wel zinvol?
Woensdag is er bij het homomonument in Den Haag een slotmanifestatie. WGZH-voorman Rikko Voorberg en zijn collega’s zullen via videoverbinding de aanwezigen toespreken. Daar zal het niet gaan over de effectiviteit van de actie, want die staat volgens Voorberg buiten kijf, vertelt hij via de telefoon.
“Wat wij zinloos vinden is dat zowel de Griekse als de Nederlandse regering vijf jaar lang de tijd hebben gehad om op een humanere manier met vluchtelingen in Griekenland om te gaan, maar niks hebben gedaan. We hebben gezien hoe ze de hoop platslaan. Wij zeggen: die hoop is er wel, daardoor zie je mensen ook weer in beweging komen.” Volgens Voorberg is de organisatie er altijd eerlijk over geweest dat de kans dat 189 vluchtelingen mee terug zouden gaan, klein was. “We hebben nooit beweerd dat ons dat zou lukken. We wilden relocatie op de agenda zetten, en dat is wel gelukt. In Nederland stond het in alle kranten, en het is ook in het Griekse parlement besproken.”
De zin van politiek handelen ligt in het handelen zelf
“Ik zou de actie zeker niet als zinloos betitelen”, zegt filosoof Nanda Oudejans van de Universiteit van Amsterdam. Als argument haalt ze het werk van de Duitse filosoof Hannah Arendt (1906-1975) aan. “Arendt schreef veel over politiek handelen. De zin van politiek handelen is volgens haar niet gelegen in het op voorhand berekenen of je acties succes zullen hebben of zullen falen, nee: de zin van politiek handelen ligt in het handelen zelf. Daarmee laat je zien in welke wereld je graag zou willen leven. De uitkomsten van dit soort acties zijn altijd onverwacht, onvoorspelbaar en onvoorzien. Denk bijvoorbeeld aan de demonstraties tegen de Berlijnse Muur in de jaren tachtig: de demonstranten hadden nooit verwacht dat de muur zo snel zou vallen.”
Arendts visie houdt verband met het begrip ‘nataliteit’, oftewel opnieuw geboren worden, zegt Oudejans. “Daarmee bedoelde ze dat we elke dag opnieuw de kans hebben om een nieuw begin te maken, om een rechtvaardigere wereld te creëren. De zin van We Gaan Ze Halen ligt in het feit dat ze laten zien dat die andere wereld mogelijk is. Ze stellen een ander narratief voor, namelijk dat we een samenleving willen zijn waar vluchtelingen welkom zijn. Dat staat tegenover het huidige narratief van een restrictief migratiebeleid.”
Strijden voor recht en gerechtigheid
Volgens Voorberg is het vooral aan de mensen die de actie hebben gesteund om te bepalen of deze geslaagd is of niet. ”Voor mij is het belangrijk wat iemand als rabbijn Soetendorp zegt, wat Samuel Lee, de theoloog des Vaderlands zegt”. Voorberg verwijst naar de brief aan staatssecretaris Ankie Broekers-Knol die werd ondertekend door een aantal religieuze voorgangers. “Zij hebben nooit gezegd: wij steunen deze actie omdat er 189 mensen gered zullen worden. Ze vinden het zinnig, punt. Ze willen deel uitmaken van een beweging die strijdt voor recht en gerechtigheid.”
Er is maar één humane oplossing voor de mensen in de vluchtelingenkampen in Griekenland: evacuatie en relocatie naar de andere lidstaten van Europa. Naast grote petities en demonstraties was er deze week het vliegtuig dat door Nederlandse burgers naar Lesbos werd gestuurd. Een ultieme uitdrukking van het ongenoegen van de burgers met het huidige Nederlandse relocatie aanbod. Het vliegtuig werd aan de grond gezet in Athene omdat ‘dit niet de manier zou zijn’. STUUR DAN ZELF EEN VLIEGTUIG is onze ondubbelzinnige oproep. Het is terecht dat de afgelopen dagen het thema van relocatie en evacuatie het nieuws heeft beheerst. Regeringen geven aan dit graag onderling te regelen, maar burgers nemen geen genoegen met lelijke deals als de 100 tegen 100 van het Nederlandse kabinet en met een nieuw Moria 2 dat opnieuw voor eindeloze ellende zorgt voor al die mensen die in Europa bescherming zoeken.Kom ook naar Den Haag. Breng spandoeken en borden mee en laat deze boodschap luid en duidelijk zien en horen. Sprekers zijn onder andere Eduard Nazarski van Amnesty International, Sahar Shirzad, de dokters Sanne en Steven van SOS Moria, Lekendominicaan Erik Borgman, Schrijver en Spreker Ahmad Al-Sadeq. Ook het team van We Gaan Ze Halen zal middels een live videoverbinding vanaf Lesbos aanwezig zijn.
We zoeken ook nog vrijwilligers die willen helpen om alles zo ordelijk mogelijk te laten verlopen. Ben je in de gelegenheid om te helpen?
Mail ons op events@wegaanzehalen.nl. Uiteraard houden we rekening met alle COVID-maatregelen. Dus brengt naast je spandoek ook een mondkapje mee.
Waar: op het grasveld bij het internationaal homomonument, vlak bij den Haag CS
De Nederlandse activisten van de groep We Gaan Ze Halen, die eerder vandaag met hun vliegtuig in Athene strandden, zijn zonder vliegtuig op weg naar Lesbos. Het gecharterde toestel waarmee zij 189 vluchtelingen wilden ophalen van Lesbos heeft Griekenland verlaten.
Nadat iedereen van We Gaan Ze Halen op het vliegveld van Athene verhoord was en een coronatest onderging, kregen de negen activisten hun paspoort terug. Nu willen zij vanuit Athene een nachtelijke veerpont naar Lesbos nemen. ,,We gaan daar alsnog naartoe, ondanks dat ons vliegtuig is afgenomen”, zegt een woordvoerder. Op Lesbos wil de organisatie met vluchtelingen spreken, grotendeels om aan Nederland te laten zien hoe slecht de omstandigheden zijn in het nieuwe vluchtelingenkamp.
Ambassade
De actie is van symbolische aard, want zonder vliegtuig kunnen zij geen vluchtelingen meenemen naar Nederland. ,,We willen als punt maken dat een luchtbrug echt nodig is, of het nu met ons vliegtuig is of een ander. We willen laten zien wat daar plaatsvindt en dat Nederland hier verantwoordelijkheid voor moet nemen.”
Inmiddels heeft de groep contact gehad met de Nederlandse ambassade in Griekenland. Die zegt hen niet verder te kunnen helpen. De Griekse autoriteiten hebben nog niet laten weten waarom het vliegtuig van de organisatie op het laatste moment werd geweigerd.
Vluchtelingen
Het door de actiegroep We Gaan Ze Halen gecharterde vliegtuig vertrok maandagochtend uit Nederland. Hun doel was om 189 vluchtelingen op te halen uit voormalig kamp Moria. Dat kamp werd enkele weken geleden verwoest door een brand. Nederland besloot vijftig alleenstaande kinderen en vijftig kwetsbare migranten op te vangen.
De actiegroep vindt dat te weinig. Staatssecretaris Ankie Broekers-Knol (Asiel) keurde het plan vrijdag af, liet ze in een brief aan de actiegroep weten.
De Volkskrant schreef al eerder een goed artikel over de uitdagingen waar wijken als Moerwijk voor staan. Toen ging het over de Regiodeal en waarom die nodig was. Nu wordt er terecht publiekelijk de vraag gesteld waarom er door de politiek geen verantwoordelijkheid genomen wordt om te investeren in de gezondheid van bewoners van arme wijken zoals de onze. Daar hebben we gelukkig zelf een hand in.
Namelijk door onze minister (Hugo de Jonge) en onze wethouder (Kavita Parbhudayal) daarom te vragen!
Arme mensen gaan zes jaar eerder dood – waarom doen we daar niets aan?
De gezondheidsverschillen tussen bewoners van ‘goede’ en ‘slechte’ wijken zijn gigantisch. Lageropgeleiden leven maar liefst 15 jaar minder in goede gezondheid dan hogeropgeleiden. De ongelijkheid groeit, en de coronacrisis maakt dat nog eens erger. Waarom wordt er niet veel meer ingezet op preventie?
Morgen is Angeliques grote dag. Een anonieme weldoener heeft haar een nieuwe vloer geschonken en zal ervoor zorgen dat haar flatje in de Haagse Moerwijk er straks weer schimmelvrij en strak geverfd bij ligt. Ook krijgt ze een nieuwe voordeur. Dat is hard nodig, de huidige is door haar ex vernield. Hij sloeg niet alleen op de deuren trouwens, vertelt ze in één moeite door.
Angelique, een vrouw van middelbare leeftijd, kan de bescheiden home make-over niet zelf betalen. Een baan heeft ze niet, schulden wel, ‘want ze maken het voor mensen zoals ik veel te makkelijk om dingen te bestellen’.
Over die schulden heeft ze dan weer zorgen. Zo vindt haar bewindvoerder haar KPN-abonnement, waardoor zij televisie kan kijken en haar dochter op internet kan, te duur. Maar hoe moet het dan met het schoolwerk van haar dochter?
Daar denkt ze nu even niet aan, in de wijkwinkel, waar bewoners een gratis maaltijd kunnen krijgen en kunnen afspreken wie voor wie kan koken, als bij de buren het weekgeld – 30 euro is niet ongewoon – op is. Nu straalt ze bij de gedachte aan nieuw laminaat.
De laagste huren van de stad
Mensen zoals Angelique zijn er veel in Moerwijk, een van de armste wijken van Den Haag, van heel Nederland zelfs. Gebouwd na de Tweede Wereldoorlog, veel portiekwoningen van drie etages hoog, met het bouwgruis van de bombardementen in het beton.
Moerwijk heeft al jaren de laagste huren van de stad, dus trekt het mensen aan met verslavingsproblemen, met psychiatrische problemen, met schuldenproblemen. En wie het kan betalen, gaat juist uit Moerwijk weg. De vergelijking met een afvoerputje is dan snel gemaakt.
Naast een van de armste wijken is Moerwijk ook een van de ongezondste wijken van Nederland. Huisarts Amanda de Glanville heeft inmiddels een goede band met de medisch specialisten in de stad. Ze moet immers vaak overleggen over de patiënten die ze naar de ziekenhuizen doorverwijst.
Wat ze in haar praktijk ziet: ‘Veel ellende, veel acute zorg. Mensen kampen met overgewicht, suikerziekte, longkanker, atriumfibrilleren en vaak psychiatrische aandoeningen. Hart- en vaatziekten komen hier even vaak voor als in Bulgarije, een land waar de gezondheid ver achterloopt op het Europees gemiddelde. Waar elders in Den Haag mensen gezondheidsklachten krijgen vanaf hun 70ste, zijn mensen hier met 55 al echt oud.’
Die combinatie van sociaal-economische problemen en gezondheidsproblemen is geen toeval.
Moerwijk, in Den Haag, is een van de armste wijken van Nederland. Beeld Arie Kievit
Het probleem De gezondheidsverschillen tussen mensen in de ‘goede’ wijken en de ‘slechte’ wijken zijn gigantisch. Het CBS zocht het uit: Nederlanders met als hoogst genoten opleiding het vmbo leven ruim zes jaar korter dan hoogopgeleiden. Bovendien leven zij bijna vijftien jaar minder in goede gezondheid dan hun medeburgers die hbo of universiteit hebben gedaan.
Laagopgeleide Nederlanders hebben bijna zes keer zo vaak diabetes, twee tot drie keer zo vaak de longziekte COPD, hebben ruim twee keer zo vaak last van chronische stress, angst of depressie, ruim tweeënhalf keer zo vaak obesitas.
En dan sterven baby’s in armere wijken ook nog veel vaker voor de geboorte dan in de rijke delen van de stad.
De gezondheidsverschillen zijn niet nieuw, zegt Jochen Mierau, hoogleraar economie van de Volksgezondheid aan de Rijksuniversiteit Groningen en wetenschappelijk directeur van de Aletta Jacobs School of Public Health. ‘Dit weten we al sinds de eerste studies hiernaar van eind jaren zeventig in Engeland.’ Daar bleek onder ambtenaren: hoe lager de salarisschaal, hoe slechter de gezondheid. Mierau: ‘Of je nu kijkt naar inkomen, opleidingsniveau of op wijkniveau, dat maakt niet zoveel uit. Altijd blijkt dat gezondheid en sociaal-economische status met elkaar samenhangen.’
In arme wijken roken de bewoners vaker, bewegen ze minder, hebben ze vaker overgewicht. Interessante uitzondering, zegt Mierau, is het alcoholgebruik. Dat is onder hoogopgeleiden juist hoger.
De Nederlandse aanpak van die gezondheidsverschillen is al sinds de jaren tachtig weinig adequaat. ‘Elke paar jaar komt er een notitie uit, waarin staat dat de verschillen verder zijn toegenomen, waarop iemand plechtig belooft dat ze vanaf nu écht zullen afnemen. Een paar jaar later blijken de verschillen toch weer groter te zijn. Alle overheidsprogramma’s om de verschillen te verkleinen hebben averechts uitgepakt’, zegt Mierau.
De coronacrisis vergroot de kloof alleen maar verder, die treft de armste wijken het hardst. In Moerwijk is het aantal gezinnen dat van de voedselbank afhankelijk is omhooggeschoten. Honderdvijftig waren het er begin maart, drie maanden later zijn het er zeshonderd. Op de wachtlijst voor de noodopvang van daklozen staan inmiddels honderdvijftig mensen. En dat zijn alleen degenen die zich hebben aangemeld.
Voor die ongelijkheid, zegt Jet Bussemaker, zullen we uiteindelijk een ‘ontzettend hoge prijs’ betalen. Bussemaker, oud-staatssecretaris Zorg en oud-minister van Onderwijs, is inmiddels hoogleraar in Leiden, voorzitter van de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving (RVS) en betrokken bij projecten in Moerwijk om de gezondheidsverschillen te verkleinen. De Raad brengt dit weekend het essay Gezondheidsverschillen voorbij uit, een oproep tot een brede maatschappelijke verandering om de verschillen te verkleinen.
Bussemaker: ‘Als we niets doen, worden de verschillen zo groot dat bij grote groepen mensen het vertrouwen in de overheid verder afneemt. Dat leidt tot maatschappelijke onrust, waarvan iedereen in de samenleving last krijgt. Deze ongelijkheid is dé sociale kwestie van het moment.’
Dat vindt ook Ruben Wenselaar, bestuursvoorzitter van Menzis, een zorgverzekeraar die zich wil onderscheiden door de inzet op preventie. ‘Het vraagstuk van de tweedeling is veel fundamenteler dan alleen de levensverwachting. Het gaat om welke dynamiek het oproept, hoe groepen tegenover elkaar komen te staan, over het draagvlak voor het pensioenstelsel. Dat komt allemaal in het geding.’
De oorzaken Fiets met Neo de Bono door Moerwijk en je hebt niet het idee dat je door een getto rijdt. Er is veel groen, de lanen zijn breed, flink wat gevels zijn opgeknapt. ‘Een façade’, zegt Neo, achter de deuren schuilen de problemen, veroorzaakt door jaren van politieke verwaarlozing.
Neo praat zeventig minuten in het uur, met een Bart Chabot-achtige uitstraling. Geboren Rotterdammer en ooit internetondernemer, schathemeltjerijk, todat hij (‘lang verhaal’) op zijn 33ste door God werd geroepen, en schrok van het vooruitzicht dat er op zijn grafsteen ‘hij was goed in geld verdienen’ zou komen te staan. Nu woont hij ‘als een moderne monnik’ in Moerwijk, betaalt de geloofsgemeenschap zijn huur en is hij nauw betrokken bij de bewonersorganisatie de Moerwijk Coöperatie. ‘In anderhalf uur pakketten uitdelen bij de voedselbank hoor ik meer dan drie researchers van de gemeente in anderhalve maand.’
Het gaat niet goed in de wijk, zegt Neo. Kijk hier, aan de Hillenraadweg, is het pikkedonker ’s nachts. ‘Daar wordt gehoerd en gesnoerd, dat wil je niet weten. En de politie komt hier niet.’ Elke nacht om twee uur hoort hij – ‘kloenk, kloenk’ – jongeren de lachgascilinders zijn wooncomplex binnen tillen. Toen de coronacrisis uitbrak moesten alle hulpverleners van de gemeente verplicht thuis blijven. ‘Maar daar gaat de honger niet van weg, hoor.’
Buurthuizen zijn gesloten, de bibliotheek waar buurtbewoners lezen kunnen oefenen of kunnen internetten (‘de Nokia is hier de meestvoorkomende telefoon’, zegt huisarts De Glanville) is allang weg. ‘De enige manier om met de overheid te communiceren, is ertegen te ageren’, zegt Neo. Onder elke brief van de gemeente staat dat je bezwaar kunt maken, maar een gewoon gesprek is niet mogelijk. Dus als de GGD dan een preventiewinkel in de wijk wil openen, moet hij lachen. ‘Alsof folders in een laaggeletterde wijk zomaar ineens gelezen worden.’
In zo’n omgeving is het moeilijk gezond te blijven. De huizen zijn slecht, daar worden mensen ziek van. Allergieën nemen toe. Maar het is vooral de mentale frustratie nergens controle over te hebben die mensen opbreekt. Weer een verslaafde buurman, nieuwe psychiatrische problemen in het portiek, schulden die zich opstapelen.
Als je dan van 30 euro per week moet rondkomen, zegt huisarts De Glanville, ‘dan kies je wat de buik vult, en niet wat goed voor je is. Chips en frikandellen zijn dan logische keuzes.’ Stoppen met roken, is geen prioriteit. En sporten? Van welk geld? En in welke vrije tijd als je alleenstaande moeder bent en drie losvaste baantjes hebt?
In de Marcuskerk in Moerwijk worden voedselpakketten verstrekt. Beeld Hollandse Hoogte / Phil Nijhuis
En daar, zegt hoogleraar Mierau houdt ons zorgstelsel allemaal geen rekening mee. Sterker nog, dat werkt dit soort ontwikkelingen in de hand. Als je in Nederland ziek wordt, krijg je de beste zorg van de wereld, maar het stelsel leidt ook tot vreemde situaties, legt Wenselaar van Menzis uit. ‘Als een baby’tje te vroeg wordt geboren, trekken we daarvoor alles uit de kast: artsen, couveuses, noem maar op. Volkomen terecht. Dat kost tienduizenden euro’s, en niemand vraagt om de businesscase. Zo’n vroeggeboorte komt regelmatig door het roken tijdens de zwangerschap. Dan denk ik: het zou toch handig zijn geweest als we meer in die eerste negen maanden hadden geïnvesteerd.’
Maar op preventie, op volksgezondheid is niemand af te rekenen. Mierau: ‘Dus als er bezuinigd moet worden, gebeurt dat juist snel op volksgezondheid.’ Nu is het moment dat we dat gaan zien, voorspelt hij. De sportcentra, de buurthuizen, ze komen allemaal in de knel. ‘De samenloop van corona en een recessie gaat een gigantische impact hebben op de gezondheidsverschillen, die lopen bij elke recessie verder op. Nú kunnen we voorkomen dat we over drie jaar weer een rapport hebben over de ongewenste toename en met de roep om maatregelen er nu echt iets aan te doen.’
De gezondheidsverschillen zijn wat bestuurskundigen ‘een wicked problem’ noemen, zegt Bussemaker. Een hopeloos ingewikkelde kluwen aan problemen, die allemaal op elkaar inwerken. Trek je aan het ene touwtje, dan trekt ergens verderop de knoop zich verder vast.
Bij het ontrafelen ervan is de overheid te gewend geraakt aan het idee dat mensen alleen zelf verantwoordelijk zijn voor hun eetpatroon, voor hun rookgewoontes. Bussemaker: ‘We hadden veel te hoge verwachtingen van de zelfredzaamheid van burgers.’ De aanpak om de verschillen te verkleinen moet zich niet (alleen) concentreren op gezond eten of het stoppen met roken, er moet worden gezocht naar de oorzaken achter de oorzaken, betoogt de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving in het nieuwe essay.
Het is een deprimerend rijtje factoren dat de bestaansonzekerheid vergroot en leidt tot chronische stress. Tochtige huizen met schimmel op de muren, weinig groen in de armere stadswijken, fijnstof van de nabijgelegen snelweg, schulden uiteraard, baanonzekerheid door de zzp-isering, het woningtekort waardoor sociaal zwakkeren bij elkaar in de wijk komen te wonen, de druk om te presteren in het onderwijs.
De oplossingen Neo de Bono en Amanda de Glanville hebben inmiddels zelf initiatief genomen en zijn een nieuw project gestart: het Huis van Gé. De G van gezondheid, en Gé als betrouwbaar persoon. Een personificatie van een fijne plek waar mensen met al hun sores naartoe kunnen, zonder dat ze een oordeel hoeven te verwachten. Waar ze fouten mogen maken. ‘Genade’, zegt Neo, ‘betekent vergeving, ook als je er niet om hebt gevraagd.’
De bedoeling is dat mensen er gezond leren koken, dat vrijwilligers mee gaan op boodschappensafari, om de ongezonde producten te herkennen, dat buurtbewoners wandelclubjes vormen: goed tegen overgewicht én tegen eenzaamheid. ‘Tegelijkertijd’, zegt De Glanville, ‘moeten we de supermarkten aanspreken op de schappen vol met ongezonde producten, hoog in vet, zout en suiker, die ze dagelijks in de aanbieding zetten.’
Wat onderzoekers zoals hijzelf ondertussen in die wijken zouden moeten doen, vindt hoogleraar Mierau, is op zoek gaan naar de gezonde bewoners. ‘Interessant zijn de mensen die een uitkering hebben, maar geen overgewicht, die niet roken, van wie de kinderen goed naar school gaan. Voor hen is veel te weinig aandacht, terwijl er veel mensen zijn zoals zij. Zij hebben als het ware een natuurlijk vaccin tegen al die omgevingsfactoren. De onderzoeksvraag moet zijn: waarom zijn er eigenlijk gezonde arme mensen? Als we die vraag beantwoorden, kunnen we veel beter helpen.’
Zulk soort onderzoek is pas net begonnen, zegt Mierau. De eerste voorlopige resultaten laten zien dat bijvoorbeeld een sterk sociaal netwerk ook bij arme mensen een goede voorspeller is van een gezond leven.
Op stelselniveau moet er het nodige veranderen, denkt Mierau. Het belangrijkste: iemand – een minister, een wethouder – moet politiek verantwoordelijk zijn voor de volksgezondheid. ‘Is het niet vreemd dat er nog nooit een ambtsdrager is opgestapt omdat het aantal mensen met overgewicht is toegenomen?’ Pas als een gezagsdrager kan worden afgerekend op een slechtere volksgezondheid, zullen de verschillen kleiner worden.
In die richting pleit ook Menzis-voorman Wenselaar. ‘Geef mij niet alleen een zorgplicht, maar ook een gezondheidsplicht.’ Die zou in alle vijf zorgwetten moeten worden opgenomen, vindt hij. Zorgverzekeraars zouden er dan per regio, samen met gemeenten en zorgorganisaties, voor moeten zorgen dat niet alleen de zorg, maar ook de volksgezondheid op orde is. ‘Je bekijkt hoe de situatie nu is, en spreekt af dat er over vijf jaar fundamentele verbeteringen zijn. Zo niet, dan heb je heel wat uit te leggen.’
Het betekent, denken de heren, dat er minder vrijblijvende maatregelen nodig zijn. ‘Waarom’, zegt Wenselaar, ‘kan ik eigenlijk nog struikelen over de bieraanbiedingen als ik een supermarkt binnenstap? Zouden alle ongezonde artikelen niet op een aparte afdeling moeten staan, zodat ik bewust de keuze moet maken iets ongezonds aan te schaffen?’
De suikertaks, nog zoiets. Mierau: ‘Hoewel we weten dat die leidt tot een afname van het frisdrankgebruik, blijven we er vooralsnog verre van. Of het caloriegehalte in bepaald eten: je kunt dat verplicht laten dalen. Strakker toezicht op de scholen, zodat kinderen geen ongezond eten meekrijgen. En wat te denken van stedenbouwkundige planning? Je kunt een stad zo inrichten dat mensen meer gaan bewegen. En uit onderzoek blijkt: hoe meer er wordt bewogen in een wijk, des te lager zijn de zorgkosten.’
Wenselaar vindt ook dat de overheid burgers moet kunnen verplichten aan preventieprogramma’s mee te doen. ‘Stel, je komt voor de derde keer in het ziekenhuis voor dezelfde kwaal, en we weten dat er bewezen succesvolle programma’s zijn die een nieuwe opname kunnen voorkomen. Dan moeten we kunnen zeggen: sorry hoor, maar je gaat nu dit programma in. Niet iedereen is in staat om zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen, door gebrek aan gezondheidskennis of vaardigheden; je kunt dat niet eindeloos bij het individu laten. Soms moet je actiever helpen en ingrijpen. Als je vindt dat er fundamentele problemen zijn en je wilt die echt verkleinen, dan moet je ook doorpakken en maatregelen nemen.’
RVS-voorzitter Bussemaker denkt nog breder. Ooit, eind negentiende eeuw, werden de riolen aangelegd, het begin van de stadshygiëne. Niet als humanitair beleid voor de armen, maar als maatschappelijke verbetering voor iedereen. Het hielp de stank de stad uit, de difterie en cholera ook, het bracht fundamentele verandering voor miljoenen mensen. Zo’n grote sprong is nu weer nodig. Bussemaker: ‘We moeten op zoek naar een nieuwe riolering.’
DE SUIKERTAKS Nederland voert nog geen suikertaks in, de belasting met name gericht op suikerhoudende frisdranken. Staatssecretaris Blokhuis (Preventie) probeert vooralsnog door afspraken met frisdrankfabrikanten het suikergehalte te verlagen.
Daarmee voert Nederland het advies van de Wereldgezondheidsorganisatie niet uit. 43 landen wereldwijd doen dat wel, van Noorwegen tot Mexico, van het Verenigd Koninkrijk tot verschillende Amerikaanse staten. Volgens de WHO kan een prijsverhoging van 20 procent leiden tot een afname in consumptie van ook 20 procent.
Alleen de dreiging van het invoeren kan al helpen. In het Verenigd Koninkrijk verlaagden de fabrikanten het suikergehalte in hun frisdrank om aan de belasting te ontkomen. Dat scheelde volgens de Britse regering 45 miljoen kilo aan suiker die jaarlijks in de Britse magen vloeit.
Goed nieuws, vindt Foodwatch, een organisatie die zich inzet voor gezond eten. Gemiddeld drinken Nederlanders volgens Foodwatch 44 kilo suiker per jaar, kinderen zelfs 51 kilo. In een halve liter frisdrank kan tot wel het equivalent van 12 suikerklontjes zitten.
Te veel suikerinname kan leiden tot diabetes type 2, tot hartziekten en tot obesitas. Volgens een studie van wetenschappers van Harvard kom je jaarlijks ruim twee kilo aan als je elke dag één blikje frisdrank neemt, en die 150 kilocalorieën niet elders schrapt in je eetpatroon.
Coronahulp actie voor oa de Voedselbank Moerwijk Moerwijk is niet alleen de armste wijk maar ook de meest ongezonde wijk van Nederland.
Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat corona een wijk als de onze extra hard treft. Er wonen veel mensen die afhankelijk zijn van de Voedselbank, leven van weekgeld of gewoon moeite hebben de eindjes aan elkaar knopen. Voor hun wordt het de komende tijd met alle Corona maatregelen extra moeilijk. Daarom zijn Geloven in Moerwijk, de diaconie van de Marcuskerk (PG de Drieklank) , de Cypreskerk , de Moerwijk Coöperatie en de Pit van Moerwijk de Coronahulp actie gestart.
Zo verstrekken we oa via de Voedselbank in Moerwijk wekelijks 300 voedselpakketten en of maaltijden aan mensen die niet genoeg geld hebben om iedere dag een volledige maaltijd op tafel te zetten.
Via onderstaande link kun je geld doneren aan Geloven in Moerwijk, het komt op een speciale rekening te staan voor Coronahulp. In eerste instantie zullen we dit geld gebruiken om de pakketten van de Voedselbank aan te vullen zodat niemand tekort hoeft te komen.
Geef via iDeal
U kunt doneren via iDeal door deze link te volgens.
Geef via uw eigen bankprogramma
Doneren kan natuurlijk ook door uw gift via uw eigen bank over te maken naar NL 18 BUNQ 203 572 02 14 tnv onze (steun)stichting Pionieren in Moerwijk onder vermelding van ‘Donatie Coronahulp Moerwijk’
Het geld komt op een speciale rekening van onze Steunstichting Pionieren in Moerwijk en zal gebruikt worden voor de Voedselhulp in Moerwijk. Stichting Pionieren in Moerwijk geeft een ANBI status en giften zijn daarom aftrekbaar.
Geeft u liever praktisch? Handzeep, handgel, houdbare levensmiddelen zijn ook van harte welkom.
Heb je vragen of juist een aanbieding? Neem dan contact op met: Bettelies: Bel, sms of Whatsapp 06 24 86 16 71 of stuur een mail naar pastor@geloveninmoerwijk.nl
Neo : Bel, sms of Whatsapp 06 34 196 796 of stuur een mail naar neo@moerwijkcooperatie.nl
Henny : Bel, sms of Whatsapp 06 43 18 49 86 of stuur een mail naar hennyvandermost@gmail.com
Woensdag Avond Wake voor #Moria Datum: Woensdagavond 16 september 2020, vanaf 20:30 uur
Locatie: Plein, Den Haag
In de avond en de nacht van woensdag 16 september zal er een wake plaatsvinden voor op het Plein, voor de ingang van de Tweede Kamer, om de aandacht van de Kamer te vragen voor acute noodsituatie van de vluchtelingen op Lesbos. De Wake wordt georganiseerd door Stichting We gaan Ze Halen, die deze week een vliegtuig aan het crowdfunden is om alvast aan een luchtbrug naar Lesbos te beginnen.
Een wake is een inmiddels traditioneel middel van verzet door al dan niet religieuze organisaties om stil te staan bij het lot van mensen in nood, bijvoorbeeld in detentiecentra in Nederland. Juist nu, nét na de brand in kamp Moria, juist nú tijdens de Algemene Beschouwingen, doen we een moreel appèl op de volksvertegenwoordiging dat de evacuatie van de vluchtelingen op Lesbos topprioriteit moet hebben,’ aldus Bettelies Westerbeek, predikant in Den Haag en mede-organisator van de Wake.
Daarom waken tot het einde van de beschouwingen van woensdag, die tot vroeg in de ochtend kunnen duren. De allesvernietigende brand in Moria heeft inmiddels een week geleden plaatsgevonden en de opbouw van een ‘nieuw’ Moria is alweer in volle gang, tot grote frustratie van vele vluchtelingen op het eiland. De Nederlandse deal om 100 vluchtelingen over te nemen ten koste van 100 zeer kwetsbare vluchtelingen uit kampen buiten europa stuit aan alle kanten op grote kritiek.
Doel Het doel van de wake is gezamenlijk stilstaan bij 1) de ellendige situatie van vluchtelingen op Lesbos, 2) het kwalijke karakter van de bereikte politieke deal en 3) op te roepen tot of te bidden voor daadwerkelijke verbetering voor vluchtelingen op Lesbos en in andere vluchtelingenkampen in Europa. De oproep aan de politiek is onmiddellijk te beginnen met de evacuatie van vluchtelingen op Lesbos en een luchtbrug te openen.
Voor het vliegtuig van de We Gaan Ze Halen #luchtbrug zijn inmiddels meer dan 100 stoelen gedoneerd
Luchtbrug steunen? Hier kun je doneren:https://bunq.me/vliegtuigstoel
Wat fijn dat je hier nu bent.
Laten we daarom maar meteen beginnen bij dat je zeker #geendorhout bent maar een geliefd kind van God. Of je het gelooft of niet.
Take Care & Stay Safe
Neo
Over #geendorhout In april liet columniste Marianne Zwagerman zich uit over ouderen en het coronavirus. Zij noemde hen het ‘dorre hout’ dat ‘moest worden gekapt’. Als reactie daarop laten mensen uit risicogroepen zich nu horen.
Op Twitter verschijnt nu de één na de andere tweet met de hashtag #geendorhout.
Dor hout “De emotie moet echt uit het coronadebat. Het dorre hout wordt gekapt, misschien een paar maanden eerder dan zonder virus. Moet iedereen die nog in de bloei van zijn leven zit daar alles voor opofferen?”, schreef Zwagerman in april op haar Twitteraccount. De schrijfster bekritiseerde hiermee de maatregelen rondom het coronavirus waarmee de risicogroepen een hand boven het hoofd zou worden gehouden, ten koste van mensen met een goede gezondheid.
Verse twijgjes Er ontstond een boel kritiek. Vooral toen Marianne Zwagerman eerder deze week in een interview met de Volkskrant haar uitspraak nog eens extra kracht bijzette. “Het doel is mensen wakkerschudden. Mijn boodschap was dat je niet de hele economie kan opofferen om een paar oude mensen te redden. Ik vond dat daar veel te luchtig over werd gedaan”, liet zij weten in het interview. “En ik ben een natuurmens, dus maak ik een vergelijking over dor hout. Zo werkt de natuur. We gaan door met de verse twijgjes.”
#Geendorhout
De uitspraken werden opgepikt door risicogroepen, die zich online lieten horen. Het begon met een bericht op Twitter van Jacquie. “Ik denk dat als jullie allemaal toch blijven praten over dat risicogroepen dood mogen, dat jullie eens de gezichten en verhalen moeten bekijken van wie jullie willen opofferen”, begon zij een bericht dat zij zaterdag plaatste. “Ik start. Ik ben Jacquie, 38 jaar, heb tien jaar een partner, vier katten en ik ben #geendorhout.”
Gezicht en verhaal Na Jacquie barstte het los. Ouderen, gehandicapten en mensen met auto-immuunziektes en een zwakkere gezondheid laten zich horen met de hashtag #geendorhout. Allemaal laten zij hun gezicht zien en vertellen zij hun verhaal. Dit zijn de mensen die als dor hout zouden worden opgeofferd:
80-plussers Maar Marianne Zwagerman laat van zich horen. Zondagochtend plaatst zij een fragment uit de oorspronkelijke column die zij in april op Twitter zette met het spraakmakende bijschrift over dor hout. “Voor wie wel kan lezen of horen: hier nog even de bron”, zet ze bij het stuk tekst. “#Dorhout ging over zieke 80-plussers. Niet over jou, als je jezelf #geendorhout vindt.”
Eigen vader Met haar oorspronkelijke uitspraak richtte ze zich dus vooral op ouderen. En daarmee dus ook op haar eigen familie, beseft ze zich goed. “Feitelijk zeg ik dat met die column ook tegen mijn vader”, zegt ze dan ook tegen Volkskrant. “Die zit zelf behoorlijk in de dorhout-doelgroep, maar die staat volledig achter mij”, laat ze weten.
Chronische ziekte Voor de andere risicogroepen, die niet tot de ouderen behoren maar zich wel aangesproken voelden, heeft Zwagerman nog een boodschap. “Over jou schrijf ik misschien nog wel eens een andere column”, zet Zwagerman namelijk op Twitter. Hoe Zwagerman denkt over mensen met een handicap, auto-immuunziekte of zwakkere gezondheid, is dus nog onduidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat Zwagerman zelf ook een chronische ziekte heeft. In een interview met Libelle vertelt ze over de diagnose en haar leven met de Ziekte van Ménière.
Aandacht Ook al nam haar uitspraak een wending op Twitter, ziet Zwagerman vooral de positieve kant van de stroom tweets. Eerder al liet zij weten dat haar column over dor hout een enorme impact had gehad. “Prima dat jullie mijn punt even kwamen bewijzen”, plaatst ze zondag dan ook op Twitter, blij met alle aandacht voor haar column. Ondertussen laten mensen met een zwakke gezondheid zich nog altijd horen. Want dat het coronavirus hen er niet onder krijgt, mag niet vaak genoeg gezegd worden.
Vandaag is het de Internationale Dag van de Transgenderrechten.
Transgenders hebben regelmatig te maken met discriminatie, belediging, bedreiging, geweld maar ook onbegrip. Met de Internationale Dag van de Transgenderrechten vragen zij hier aandacht voor.
Bij je geboorte word je meteen in het hokje van ‘jongen’ of ‘meisje’ gestopt, maar sommige mensen voelen zich daar helemaal niet fijn bij. Sommige girls voelen zich bijvoorbeeld meer een boy of ze identificeren zich helemaal niet met een bepaald geslacht.
De term transgender wordt vaak gebruikt als parapluterm voor iedereen die niet in een hokje te plaatsen is, zoals een transseksueel of een travestiet. Maar officieel zijn er wel verschillen.
Transgender
Iemand die transgender is, voelt zich geen man en geen vrouw, maar een mens. Een transgender heeft dan ook niet altijd behoefte aan een geslachtsveranderende operatie, al kiezen sommigen wel voor één richting en gebruiken ze hormonen om bijvoorbeeld borsten te krijgen of om zich juist mannelijker te voelen. Of ze laten zich opereren, maar kiezen niet honderd procent voor het andere geslacht. Mensen die transgender zijn hebben ook geen duidelijke seksuele voorkeur: ze kunnen zowel van mannen als van vrouwen houden.
Transseksueel
Transseksuelen zijn mensen die zich echt niet thuisvoelen in hun eigen lichaam. Ze voelen zich vrouw, terwijl ze gevangen zitten in een mannenlichaam en andersom. Vaak zijn transseksuelen zo ontevreden over het geslacht van hun lichaam, dat ze een medische behandeling willen en zich laten ‘ombouwen’ tot het andere geslacht.
Travestiet
Travestieten zijn mensen die het leuk vinden om de kleding van het andere geslacht te dragen. Sommige transgenders kunnen ook travestiet zijn, maar de meeste travestieten voelen zich goed in hun eigen lijf en willen vaak al helemaal geen geslachtsveranderende operatie.
Wist je dat…
– Ongeveer 1 op de 250 mensen transgender is?
– 18 procent van de bevolking liever niet omgaat met mensen die niet duidelijk man of vrouw zijn?
– 26 procent van de transgenders een zelfmoordpoging heeft gedaan
– 43 procent van de transgenders in een jaar geweld meemaakte?
Heb je als transgender behoefte om met iemand van de kerk te praten? Bel ons gerust! #jebentnietalleen!
Ons telefoonnummer is 070-221 211 3 of neem contact op met de speciaal hiervoor aangestelde dominee Wielie Elhorst
Loop je met zelfmoordgedachten rond? Heb jij hulp nodig? Bel dan naar 113 of 0800-0113 (gratis) of open een chat via de button rechts in het scherm van de website 113.nl
Transgender is volwaardig lid van de kerk: ‘De kerk is voor iedereen’ Sinds 2019 biedt de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) een liturgie voor mensen die transgender zijn. Het is een toevoeging aan het dienstboek dat de kerk al heeft voor speciale gelegenheden.
Leden van de kerk die in transitie zijn kunnen daarmee de zegen ontvangen en zijn volwaardig lid van de kerk.
In een liturgie staan voorbeelden van teksten, liederen en gebeden die gebruikt kunnen worden bij bijvoorbeeld een doop, een huwelijk of een begrafenis. Een voorganger kan daarvan gebruikmaken bij de dienst.
Landelijke handleiding Het idee voor de uitbreiding van het dienstboek is ontstaan bij een vrouw uit Drenthe die vroeger als man door het leven ging. Ze kreeg in haar eigen protestantse gemeente de zegen, maar ze wilde graag dat er een landelijke handleiding zou komen.
Goed luisteren De kerk riep daarop een werkgroep in het leven onder leiding van Theo Hettema. ‘De vrouw uit Drenthe vroeg zich af waarom zij dit allemaal op plaatselijk niveau heeft moeten uitzoeken. Daarom zijn we aan de slag gegaan om ook een landelijke liturgie te maken. De kerk is er immers voor iedereen’, zegt hij tegen de NOS.
De werkgroep wilde volgens Hettema goed luisteren en sprak voor het samenstellen van de liturgie onder anderen met mensen die transgender zijn en theologen. Een transgender presenteert zich aan de gemeente onder zijn of haar nieuwe naam. Daarna volgt er een zegen en een gebed.
Wisselende reacties De aankondiging van de nieuwe liturgie riep in 2019 wisselende reacties op. ‘Sommige mensen zien het als erkenning, maar er zijn ook mensen die het moeilijk vinden. Dit kan zijn uit onwennigheid, geloofsovertuiging of omdat ze bijvoorbeeld zelf een kind hebben dat transgender is’, zegt Hettema.
In de teksten van de nieuwe liturgie is ook rekening gehouden met mensen die er moeite mee hebben. Het gaat dan om zinsneden als: ‘Wij bidden U om wie pijn hebben door deze transitie.’
Hettema vindt het nog moeilijk om in te schatten of de nieuwe liturgie zal leiden tot meer acceptatie van transgenders binnen de protestantse kerk. ‘Dat zal gevarieerd blijven. In sommige gemeenten speelt het niet en sommige gemeenten zijn er heel blij mee.’ De voorgangers hebben ook de mogelijkheid om er een persoonlijke draai aan te geven.
Eerste kerk De Protestantse Kerk in Nederland is de eerste kerk die landelijk een tekst voor transgenders vastlegt. Hettema wijst er wel op dat er binnen de Anglicaanse Kerk ook al rituelen bestaan om de naamsverandering te zegenen.
Het is Pinksteren. En dat is heel opwekkend nieuws. Waarom dit ook een bijzonder feest is en wat we dan vieren kun je hier lezen
Tijdens Opwekking 2020, het grootste christelijke festival van Nederland en ivm Corona dit keer geheel online, deelde Bettelies Westerbeek de pastor van Geloven in Moerwijk (de geloofsgemeenschap in het Haagse Moerwijk waar ik ook onderdeel van uitmaak) dmv een TEDtalk ieder een inspirerend verhaal over Jezus volgen in de praktijk. De tekst van de TEDtalk ‘Het voordeel van een lege kerk’ van Bettelies vind je hieronder. Met aansluitend een oproep.
Bettelies Westerbeek – Het voordeel van een lege kerk
Het is zondagochtend en de kerk is leeg. Op de deur die normaal wagenwijd open staat hangt al een aantal weken een briefje dat tot nader order alle diensten en activiteiten zijn afgelast. Het voelt raar die lege kerk,
De koster maakt van de gelegenheid gebruik om de vloer opnieuw in de was te zetten, alle stoelen staan opgestapeld in de hoek en de kerkzaal lijkt op een grote lege dansvloer. Ik hou van dansen, en later die week kan ik de verleiding niet weerstaan en sluip ik ,met op mijn koptelefoon mijn lievelingsmuziek, de kerk in om die dansvloer uit te proberen. Het dansen doet me meteen goed, want mijn hoofd en lijf zitten vol corona zorgen, ik ben Buurtdominee in Moerwijk, en de corona-maatregelen treffen mijn gemeenschap hard.
Moerwijk is arm en niemand heeft hier reserves , normaal knopen we de eindjes aan elkaar door een heel onderling netwerk van zorg: als je koelkast leeg is kunnen je Kinderen mee- eten mee bij vriendjes, er zijn weggeef-groepen op facebook, er is altijd wel een buurtmaaltijd waar je kunt aanschuiven of werk wat zwart gedaan kan worden. Maar dat is allemaal weggevallen. Er wonen in onze buurt veel mensen met verslavingen en grote psychische problemen, nu de hulpverlening op afstand is gaat het met veel van hen snel bergafwaarts. We wonen dicht op elkaar in gehorige huizen, en na een paar weken lockdown is iedereen elkaar spuugzat. Onze telefoon staat roodgloeiend, en we werken hard om mensen te ondersteunen met pastorale zorg en praktische noodhulp.
Terwijl ik mijn benen onder mijn lijf vandaan dans verlaten deze zorgen even mijn lijf en brengt de lege kerkzaal ruimte in mijn hoofd. En niet alleen mijn hoofd knapt op van de lege kerkzaal, nu er op zondag geen gasten meer komen biedt de kerk als vanzelf ruimte aan wat onze buurt nu nodig heeft. Er staan geen fietsen van bezoekers in het fietsenhok, maar wel dozen vol groente en fruit voor de voedselbank die overuren draait. Geen kinderstemmen in de crèche maar wel een enorme stapel met aardappels om uit te delen aan wie ze nodig heeft. De keuken wordt niet gebruikt voor kopjes kerk- koffie maar als keuken voor de buurt. De hele kerk ruikt naar een bakkerswinkel omdat er elke week een grote hoeveelheid brood wordt langsgebracht En nu veel hulpverlening op afstand is en mensen niet weten waar ze terecht kunnen kloppen ze steeds vaker op de deur van de kerk, die gaat nergens heen.
Deze kerk is helemaal niet leeg, deze kerk heeft ruimte. Onze huiskringen komen samen via zoom en ook daar gebeurt iets bijzonders. Wij zijn een pionierende kerk, een nieuwe gemeenschap en bestaan uit een een mix van nieuw gelovigen, oud-gelovigen, en mensen die in alles en niets geloven. En juist de laatste tijd sluiten er veel nieuwe mensen aan. Mensen die wel al betrokken waren maar dachten dat die kringen en samenkomsten vooral waren voor de ervaren gelovigen en de nette mensen. Het voelde soms teveel alsof ze de spelregels niet goed kenden. En nu in de zoom bijeenkomsten is iedereen nieuw, niemand weet hoe dit moet, of je doorgewinterd christen bent, al je leven lang in de kerk komt of voor het eerst behoefte hebt om met mensen te delen waar je in gelooft.
De agenda van onze kerk is leeg, maar in onze gemeenschap ontstaat een ongekende ruimte. En natuurlijk voelen we het gemis van elkaar zien, samen zitten aan dezelfde tafel, eten van hetzelfde brood. En ik zie uit naar de dag dat we elkaar weer kunnen vasthouden, samen kunnen lachen en huilen. Maar het samen dragen van dit gevoel verdiept onze gesprekken, verdiept ons zoeken, er zijn andere verhalen die ons opeens aanspreken en voeden.
Verwar de ruimte die de lege kerk biedt niet met een leegte die zo snel mogelijk moet worden opgevuld.Door haast te maken met het openen van je deuren en het vullen van de kerkbanken kun je onbedoeld te veel ruimte innemen en zet je de mensen die zich nu betrokken voelen weer aan de zijlijn, de kerk is nu ook van hen.
Koester het nieuwe gebruik van je gebouw, ook als dat alleen maar bestaat uit jongeren die uit verveling opeens op je kerkplein zijn gaan hangen,
De kerk is nu ook van hen. Bespreek opgedane geloofsinzichten, neem de tijd ze te ontdekken en geef het een plaats. Ennnnn…
Blijf ook als corona ver achter ons ligt alsjeblieft af en toe de stoelen opstapelen om de lege kerkzaal om te toveren tot een dansvloer vol vrije ruimte
Bettelies Westerbeek Pastor van Geloven in Moerwijk
Help ons helpen en GEEF Geloven in Moerwijk is een jonge, pionierende huis + tuin + keuken = kerk in de armste wijk van Den Haag, zo niet van Nederland; Moerwijk. Bij een traditionele kerk is het gebruikelijk dat de leden ‘de tienden‘ betalen. Maar in een wijk als Moerwijk waar 85% van de huishoudens hun rekeningen niet op tijd kan betalen, kunnen wij dat niet van hen vragen. Daarom zijn wij volledig afhankelijk van collectes, fondsen, subsidies en donaties. Als beginnende kerk en netwerk kunnen wij niet eenvoudigweg niet zonder!
Doneren kan heel makkelijk, veilig en snel door uw gift via uw eigen bank over te maken naar NL 18 BUNQ 203 572 02 14 tnv Stichting Pionieren in Moerwijk.
Stichting Pionieren in Moerwijk heeft een ANBI status en daardoor zijn uw financiële giften fiscaal aftrekbaar. Zie hiervoor onze ANBI pagina
Over Opwekking Opwekking is een stichting van kerken die het evangelie wil vertellen en christenen wil toerusten. De zogenoemde Opwekkingsliederen zijn bij veel Christenen bekend, net zoals de jaarlijkse Opwekkingconferentie tijdens het Pinksterweekend.
Ondanks het feit dat de Pinksterconferentie van Opwekking ivm Corona niet in de polder door mag gaan, Pinksteren samen vieren kan dat wel! Stichting Opwekking heeft samen met een groot aantal partners de handen ineengeslagen om de Pinksterconferentie Opwekking geheel online en digitaal te organiseren. Vandaar het thema ‘Samen kerk, samen sterk’.
Diverse organisaties, waaronder Opwekking, Missie Nederland, Evangelisch Werkverband, media zoals Groot Nieuws Radio, Family 7, de Evangelische Omroep, het Nederlands Dagblad en diverse kerkgenootschappen, waaronder de PKN en de VPE, delen een gezamenlijk verlangen. Zij willen graag juist in deze tijd door samen op te trekken, kerken en gelovigen bij elkaar te brengen om Pinksteren te vieren. En van daaruit, vervuld met de Heilige Geest, opnieuw onze plek in te nemen in de samenleving. De opzet van de conferentie is om via verschillende digitale kanalen en de NPO, programma’s aan te bieden die een zo breed mogelijke groep aanspreekt. Daarbij ligt de focus op de boodschap van Pinksteren en de eenheid van de kerk.
Digitale Sing-in De diverse teams die ieder jaar tijdens de Pinksterconferentie verantwoordelijk zijn voor de programma’s voor kinderen, tieners, jongeren en de bijzondere mensen zijn druk bezig geweest met de voorbereidingen voor een digitaal programma. En er staat ook een unieke, digitale Sing-in gepland! Ook de mediaorganisaties en anders partners bereiden programma’s voor die tijdens het weekend te bekijken en te beluisteren zullen zijn via samenkerksamensterk.nl. Het wordt een afwisselend programma: naast diensten, seminars en tafelgesprekken is er ook ruim aandacht voor muziek.
Droom Ruben Flach, directeur Stichting Opwekking: “Toen net bekend was dat de Pinksterconferentie niet doorging, zei ik in een interview met het ND dat ik droomde van een grote digitale Pinksterconferentie. Hoe bijzonder is het dan, dat die droom werkelijkheid wordt! Als Opwekking is het onze roeping en ons verlangen om de kerk te dienen, en de Pinksterconferentie is bij uitstek een plek waar christenen uit de breedte van de kerk elkaar ontmoeten, opgebouwd worden en dan naar hun eigen plek en kerk teruggaan om Christus daar zichtbaar te maken. Ik ben dankbaar dat we met zoveel organisaties samen deze digitale Pinksterconferentie kunnen organiseren. Ook dat toont voor mij aan dat we als kerk samen sterk zijn!”
En door de donaties van particulieren, kerken, ondernemers en die van Fonds 1818 en Kansfonds mogelijk gemaakt worden
Praktische hulp die ook goed is voor de ziel
In een mum van tijd tuigden christelijke organisaties met #nietalleen een platform op voor hulp aan mensen in corona-tijd. Ze hopen dat die praktische hulp ook goed is voor de ziel.
Bij bisschop Gerard de Korte viel onlangs een folder in de bus. Of hij misschien geholpen moest worden bij het boodschappen doen. De bisschop heeft die helpende hand niet nodig, hij redt zich wel. Maar hij vond het ‘ontzettend leuk’ dat hij dit aanbod kreeg ‘van een seculiere organisatie’.
“Er komt heel veel goedheid boven in de samenleving”, zei de bisschop deze week bij een persgesprek in het hoofdkantoor van de Protestantse Kerk in Nederland over de hulpactie waarbij ook de katholieke kerk betrokken is: #nietalleen. Dit oecumenisch platform verbindt zo’n 5000 mensen die in coronatijd hulp nodig hebben met circa 1600 plaatselijke kerken, een enkele moskee en andere organisaties die hulp kunnen bieden of dat kunnen regelen.
In Den Haag bijvoorbeeld staat de protestantse gemeenschap ‘Geloven in Moerwijk’ klaar met voedselpakketten die worden uitgedeeld in de voedselbank in de buurt. Ook heeft deze zogenoemde pioniersplek een maaltijdservice. Koks met ervaring met koken voor grote groepen maken het eten klaar. Zo’n 25 kerkelijke vrijwilligers zorgen dat de voedselbank draait en dat de maaltijden volgens de coronaregels worden afgeleverd bij de mensen thuis, dat zijn er circa 150. Vraag en aanbod hebben elkaar ontmoet via het platform #nietalleen.
Prachtig zijn als de kerk zou opstaan Het platform was al een paar dagen na de aankondiging van de eerste corona-maatregelen door premier Rutte actief. Kerken waren toen vooral in het nieuws met het bestrijden van de opvatting dat de coronapandemie een straf van God is, zoals een orthodoxe dominee had betoogd. Tiemen Westerduin, directeur bij de christelijke hulporganisatie Compassion zag dat met lede ogen aan. Het kan toch niet zo zijn dat het in de kerk alleen gaat om theologische duiding, dacht hij. En: wat zou het prachtig zijn als de kerk nu zou opstaan en zou helpen.
Het idee voor een platform dat hulpvraag en -aanbod bij elkaar brengt, was geboren, en via zijn relaties in de christelijke wereld was het gauw opgetuigd. De PKN deed mee, kleinere protestantse kerken, de katholieke kerk was positief, de EO regelde zendtijd voor tweewekelijkse uitzendingen over mensen en hulpclubs, de ChristenUnie en de SGP waren van meet af aan van de partij, ook het CDA haakt nu aan.
Over de kerkmuren heen “Binnen een week stond het er”, zegt René de Reuver, scriba van de Protestantse Kerk, waarderend. Wel tekent hij aan ‘alert’ te zijn op de deelname van politieke partijen. Het moet hun niet te doen zijn om kiezersgewin, en hij wijst ook op de scheiding tussen kerk en staat. De kerk moet, zegt hij, nooit het verlengstuk worden van de staat, en omgekeerd ook niet. “We zijn er kritisch op, maar als het gaat om kwetsbaren dan zou ik niet weten waarom christelijke partijen niet mee mogen doen. Kerken, politieke partijen, omroepen, we hebben allemaal dezelfde drive: er zijn voor mensen in nood. We willen de problemen niet allemaal zelf oplossen, er is een breed verlangen over de kerkmuren heen aan de slag te gaan.”
Daarbij kan zo’n snel in het leven geroepen samenwerkingsverband gebruikmaken van de diaconieën en charitas, de kerkelijke hulpstructuren die al eeuwen hun dienst bewijzen, maar die nu aanvulling behoeven. “Die zijn er toch vaak voor mensen die bij een kerkelijke gemeente horen. Nu staat alles op zijn kop. Mensen bellen heel vaak om een praatje, eenzaamheid is een groot probleem. Wij zijn er voor iedereen.”
Ook organisaties als het Oranjefonds en het Rode Kruis zijn actief met coronahulp. De christelijke initiatiefnemers noch de kerken hebben overwogen zich daarbij aan te sluiten en zich niet apart te organiseren. “Het ontstond, er is niet te veel nagedacht, en samenwerking geeft vaak veel vertraging”, motiveert Westerduin.
Medemenselijkheid bevorderen Erg is het niet, vindt Theoloog des Vaderlands Samuel Lee, die in Amsterdam een migrantenkerk leidt. “Alle hulp die we kunnen bieden is welkom, het is én-én.”
Lee zegt dat die hulp van zijn internationale kerk noodgedwongen ook vaak intern, op de eigen gemeenteleden is gericht. Zijn pinkstergemeente telt veel mensen die zwaar te lijden hebben van de coronacrisis. Werksters die niet doorbetaald krijgen, mensen die wegens huurschuld uit hun huis worden gezet, pastores voor wie de gemeente het geld niet meer kunnen betalen: zij allen kloppen aan bij de kerk. Die heeft goed contact met de plaatselijke SP, reden waarom Lee het spectrum aan politieke partners van het platform graag zou aanvullen met niet-confessionele partijen ‘die medemenselijkheid willen bevorderen’.
Liever dan over een coronacrisis spreekt de Theoloog des Vaderlands over een corona-uitdaging: “Juist nu moeten we als religieuze gemeenschappen laten zien dat we er zijn met oprechte betrokkenheid, vanuit het hart.”
Bijbel en gebed
Net als Lee benadrukken de andere twee geestelijk leiders dat de hulp er is voor iedereen. Er wordt niet gevraagd of mensen geloven, of ze kerkelijk zijn. Tiemen Westerduin begint het persgesprek woensdag weliswaar met een stukje uit de Bijbel en een gebed, maar bij de coronahulp via het platform #nietalleen zal dat niet snel gebeuren. “Dit is mijn inspiratiebron, hier put ik hoop uit”, zegt Westerduin wijzend op de bijbel die voor hem ligt. Hij komt ermee, zegt hij, als ernaar gevraagd wordt.
“De motivatie komt uit het evangelie, maar evangeliseren is niet de insteek”, zegt bisschop De Korte. Hij denkt wel dat de crisis – die in zijn provincie Noord-Brabant de meeste slachtoffers maakt – mensen meer bepaalt bij de zin van het leven, bij vragen rond lijden en de dood. En het christelijk geloof biedt, zegt de bisschop, een mogelijkheid om daar antwoord op te geven. “We blijven wel de opdracht houden mensen te bereiken met het evangelie, maar dat moet in vrijheid gebeuren. Het is eerst helpen en dan misschien verder praten.”
“Je helpt niet om de kerk voller te krijgen, dat is niet het hoofddoel”, zegt ook De Reuver. “Maar je hoopt wel dat onze hulp mensen goed doet, niet alleen praktisch, maar dat het ook goed is voor de ziel. Je bent niet de koopman die met een haakje iemand binnentrekt, maar natuurlijk hoop je wel dat het geloof mensen inspireert.”
Met voldoening brengen alle drie de kerkelijke leiders naar voren dat zij de indruk hebben dat de hulp vanuit de kerken breed wordt gewaardeerd. Koningin Máxima roemde het platform in een telefoontje, ze sprak over de roeping van de kerk en zei te hopen dat het onderdeel wordt van het nieuwe normaal.
Bisschop De Korte las deze week nog een advertentie in de krant, waarin de gemeente Den Bosch ook religieuze organisaties bedankt voor hun inzet om de coronacrisis draaglijk te maken. Niet alleen trouwens in Brabant; op 10 mei houden de kerken een collecte voor #nietalleen. De bestemming mogen de plaatselijke kerken zelf bepalen, het geld kan ook via EO Metterdaad of Kerk in Actie naar slachtoffers van corona buiten Nederland, wereldwijd.
Coronahulp actie Moerwijk
Help samen met ons Moerwijk door de coronacrisis heen en doneer!
Doneren kan eenvoudig en veilig via deze link: https://bunq.me/CoronahulpGiM
Doneren kan natuurlijk ook door uw gift via uw eigen bank over te maken naar NL 82 BUNQ 2042 5094 50 tnv stichting Pionieren in Moerwijk onder vermelding van ‘Donatie Coronahulp Moerwijk’
Het geld komt op een speciale rekening van onze stichting Pionieren in Moerwijk en zal gebruikt worden voor coronahulp aan mensen in nood hier in Moerwijk..
Geeft u liever praktisch?
Grote partijen eten en drinken zijn ook welkom. Vraag rond bij de winkels in je buurt wat ze doen met hun restanten, of organiseer een inzameling met je straat of bijbelkring.
Om de sfeer goed te houden in onze portieken zijn mensen die in binnentuinen een bingo, toneelvoorstelling of miniconcert op afstand kunnen organiseren van harte welkom.
We zijn op zoek naar een bakfiets die we de komende weken kunnen lenen. Dus heb je een bakfiets thuis staan die je bijna niet meer gebruikt, dan zijn wij daar erg mee geholpen!
Deel onze berichten en oproepen via socialmedia in je eigen netwerk.
Heeft u vragen of juist een aanbieding? Neem dan contact op met: Bettelies: Bel, sms of Whatsapp 06 24 86 16 71 of stuur een mail naar pastor@geloveninmoerwijk.nl
Neo : Bel, sms of Whatsapp 06 34 196 796 of stuur een mail naar neo@moerwijk.nl
Henny : Bel, sms of Whatsapp 06 43 18 49 86 of stuur een mail naar henny@amargi.nl
Coronahulp actie Moerwijk in de pers
Met onze Coronahulp actie in Moerwijk krijgen we best veel media aandacht, wat enorm helpt met het inzamelen van geld en goederen!
